Jak wiadomo, Zygmunt Krasiński to "trzeci wieszcz", który zajął wyjątkowe miejsce w kanonie kultury romantycznej w latach czterdziestych XIX wieku. Tak by wynikało z licznych ujęć, pochodzących zarówno z samej epoki, jak z kolejnego etapu badań, znaczonego klasycznymi monografiami. I nawet pewien kłopot - ideologiczny i artystyczny - z Krasińskim w humanistyce po 1945 roku, nie sprawił bynajmniej, że wieszcz został z hukiem wyrzucony z Parnasu.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 