Błękitnokrwiści: Zagubieni w czasie

"Hej. - Uśmiechnął się i jakby słońce przebiło się przez chmury. Ujął ją pod brodę. - Przecież i tak umrę. Jestem człowiekiem. Nie wiem jak ty, ale ja nie wierzę w wizje przyszłości. Wierzę, że to my decydujemy o naszym losie. Nie dałaś mi szansy ostatnim razem. Po prostu odeszłaś. Ale teraz tu jestem i kocham cię. Zostań ze mną. Nie bój się przyszłości, razem stawimy jej czoło."

"Może to właśnie oznaczało miłość - poświęcenie i bezinteresowność. Nieistotne były serca, kwiaty i szczęśliwe zakończenia, ale świadomość, że czyjeś dobro jest ważniejsze od twojego. To okropne, gdy dorastasz i zdajesz sobie sprawę, że nie możesz mieć wszystkiego, pomyślała"

"Zawsze jest lepiej, gdy wróg nie docenia przeciwnika"