WC na końcu Orinoko to połączenie komedii, przygody dziennikarstwa, literatury pięknej i naukowej. Nazwanie tej książki reportażem z Amazonii - to za mało, nazwanie powieścią podróżniczą - to zbyt wiele. A nadto tyle tam wtrąceń filozoficznych, tyle twardego wykładu antropologii kulturowej, że nie sposób pozostać przy ogólnym stwierdzeniu "literatura piękna" czy "literatura faktu". WC na końcu Orinoko to dzieło z literackiego brązu -szlachetny stop gatunków i form. A do tego śmieszny do posikania w portki. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: