Jolanta Stefko znana była dotychczas jako młoda, oryginalna poetka. Tak jak w swych wierszach, Stefko podejmuje w powieści problemy dotyczące wyobcowania, niemożności porozumienia z otoczeniem jednostki obdarzonej ponadprzeciętną wrażliwością. Kreuje wizerunek nowego bohatera przeciwstawiając go tym samym modnemu obecnie typowi współczesnego młodego - blokersa. Bolek, uczeń technikum budowlanego to zbuntowany nastolatek, krytyczny wobec rzeczywistości, w której przyszło mu żyć. Pytania, jakie stawia - o sens życia, miłości, cierpienia - powracają w powieści w wymiarze tak rzeczywistym, jak i nadrealnym. Życie Bolka to bowiem ciągłe balansowanie na granicy dwóch światów - niemożliwej do zniesienia rzeczywistości oraz możliwych snów, które są dla niego ucieczką w głąb samego siebie przed światem, a także pułapką. Stefko stworzyła oryginalną powieść o dojrzewaniu i sugestywny portret wewnętrzny współczesnego młodego człowieka. Poczucie własnej wartości, odrębności, pogarda dla tych, co żyją banalnie napawa go pychą. Recepta na ocalenie i nadanie własnemu życiu sensu jest ta sama, co od wieków - miłość. Planowana jest również realizacja filmu na kanwie powieści Stefko.