Zbiór opowiadań wydany w 1988 r. przez Instytut Literacki w Paryżu i krajowe podziemne wydawnictwo "PoMost". Przedstawił w nich krytycznie stan duchowy polskiego społeczeństwa lat 80.: uwiąd etosu Solidarności i uległość zwykłych ludzi wobec władzy. Jego pisarstwo podziemne nie przynosiło pokrzepienia, pisarz nigdy nie uderzał w martyrologiczny, cierpiętniczy ton. W latach 1984-1988 współtworzył nagrywane na kasety magnetofonowe literackie pismo "NaGłos"; pisywał do periodyków "Arka" i "Kultura Niezależna". W 1988 otrzymał nagrodę Fundacji Singlerów w Australii. Rok później wszedł w skład Komisji Założycielskiej Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Kraj świata (1993), został sfilmowany przez Marię Zmarz-Koczanowicz.