Trudno wymienić wszystkie osoby i miejsca ukazane w Fotografiach. Zagadkowy nieraz obraz na papierze fotograficznym staje się pretekstem do wyprawy w prywatną i nieprywatną przeszłość, przywoływania dziesiątków nazwisk, okolic i momentów. Janusz Anderman, prozaik średniego pokolenia, scenarzysta, znakomity tłumacz czeskiej literatury, patrzy na znane postacie polskiej kultury – pisarzy, reżyserów, aktorów, opozycjonistów – wybierając jako przedmiot opisu nie tyle ich dokonania, co sferę biograficzną: sprawy dramatyczne, ale również słabostki, zdarzenia towarzyskie różnego kalibru, anegdoty. Powstaje książka nieodparcie wciągająca – z jednej strony jakby współczesna wersja staropolskich gawęd, równie bujna, pełna barwnych wspomnień, wiernie oddająca szczegóły rzeczywistości, z drugiej – swojego rodzaju zarys historii najnowszej, jakiej nie znajdziemy w żadnym podręczniku – przekazywanej nie w formie naukowego dyskursu, ale przez pryzmat osobistych, okraszonych literacko doświadczeń.