Najnowsza powie?ć Pétera Esterházyego Niesztuka nawi?zuje do powstałego w latach osiemdziesi?tych cyklu Wstęp do literatury pięknej, a zwłaszcza Czasowników posiłkowych serca, uznawanych przez węgiersk? krytykę za jedno z najwybitniejszych dokonań nurtu tzw. nowej prozy węgierskiej. Autor, podobnie jak w większo?ci swoich powie?ci, sięga do własnego życiorysu, analizuj?c dzieciństwo, a zwłaszcza trudn? relację z matk?. O ile w Czasownikach widzimy ukochan? matkę umieraj?c? na oczach zrozpaczonego syna, w Niesztuce Esterházy kre?li obraz matki dalekiej od ideału, niekiedy burz?cej jego wyobrażenia o rodzinie. Opuszczona przez męża kobieta zmaga się z siermiężn?, trywialn? rzeczywisto?ci? przełomu lat pięćdziesi?tych i sze?ćdziesi?tych, staraj?c się stworzyć wolny od dramatów dom nie?wiadomym brutalnych realiów dzieciom. Niesztuka to powie?ć pełna czarnego humoru, przywołuj?ca tragikomiczny klimat tamtych lat, bardzo sugestywna w opisie, zniewalaj?ca prawdziwo?ci? bohaterów, a jednocze?nie wpisuj?ca się w kanon specyficznego węgierskiego postmodernizmu.
Oceń tę książkę:
Dodał: 