Siostra Jáchym Topola, najgłośniejszy debiut prozatorski ostatniej dekady w Czechach, jest przewrotną, zwariowaną opowieścią o poszukiwaniu miłości i sensu, a zarazem wieloznacznym bilansem pierwszych lat czeskiej demokracji. Rodzimi krytycy i pisarze, z Vaclavem Havlem na czele, uznali ją za najważniejsze literackie świadectwo przemian rozpoczętych Aksamitną Rewolucją. Entuzjazmu nie kryli również recenzenci amerykańscy – nazywając powieść Topola arcydziełem, a jego samego najjaśniejszą gwiazdą czeskiej prozy – oraz niemieccy, którzy dostrzegli w Siostrze nowego ducha literatury wschodnioeuropejskiej. Akcja Siostry rozpoczyna się w przeddzień wybuchu Aksamitnej Rewolucji. Potok, jej narrator, kibicuje uciekinierom z NRD okupującym zachodnioniemiecką ambasadę w Pradze, obserwuje Prażan gromadzących na ulicach i placach, czuje rosnące napięcie. Nagle czas eksploduje, roznosząc znaną mu rzeczywistość w miliardy kawałków, zacierając granice pomiędzy jawą a snem. Nastaje wolność, ale nie przynosi ze sobą ładu ani jasnych reguł. Potok odkrywa, że nowym światem rządzą widma, gangi, rozmaite kulty i tajne organizacje. Emigranci z dalekiego wschodu, małomiasteczkowi słowaccy mafiozi i bezdomni z dworców kolejowych na jego oczach zmieniają się w indiańskich wojowników, prasłowiańskich wojów i żywe trupy. Wspólnie z przyjaciółmi zakłada Organizację, grupę przestępczą zorganizowaną na wzór indiańskiego plemienia. Ustalają własne reguły. Tworzą nową rzeczywistość. Potok spotyka Czarną, swą wymarzoną siostrę, bliźniaczą duszę, wielką i niszczącą miłość. Razem wyruszają w podróż pełną wydarzeń komicznych i przerażających, realnych i zmyślonych, wspomnień, mitów i sennych widziadeł.