Naâma pracuje w opiece społecznej. Opiekuje się porzuconymi matkami i dziećmi, nie dostrzegając rozkładu jej własnego, na pozór uporządkowanego życia rodzinnego. Bolesna prawda dociera do niej pewnego ranka, gdy jej mąż, dotychczas energiczny i pełen życia, traci władzę w nogach. To wydarzenie odsłania skrywane dotąd resentymenty, zazdrość i wzajemne pretensje. Naama, która ze wszystkich sił starała się nie dopuścić do rozpadu małżeństwa, zapominając o jego prawdziwych fundamentach, musi teraz zmierzyć się z konsekwencjami swych błędów. Szuka sposobu, aby ratować to, co jeszcze można ocalić. Powieść zachwycająca literackim kunsztem, liryczna, a zarazem odważna, rzuca wyzwanie wielu "prawdom psychologicznym" i obiegowym poglądom na małżeństwo.