Dialog Dalaj-Lamy, duchowego przywódcy Tybetańczyków, i Eugena Drewermanna, kontrowersyjnego myśliciela religijnego, zwanego Lutrem XX wieku, jest przykładem duchowości nowego typu. Obaj autorzy mówią o współczesnym świecie i żyjącym w nim człowieku w sposób, który pozwala mimo wszystkich odmienności odkrywać wspólne znaczenia i wzajemną otwartość buddyzmu i chrześcijaństwa. Drewermann tworzy radykalną wizję religijnej przebudowy. Jest wielkim buntownikiem. Dalaj-Lama zaś, odtrącony od praw monarchy przez cynizm polityki Zachodu, z uporem broni ludzkiej potrzeby wolności i pokoju.