Życie, jak mówią, to stan umysłu. W małym miasteczku Tall Pine na północny Minnesoty życie koncentruje się w kawiarni Cup O'Delight, gdzie silna i piękna Lee O'Leary przyrządza kawę będącą balsamem dla duszy. Gang z O'Delight zbiera się tam codziennie, oraz, od czasu do czasu, na tak zwane Wieczory Polkowe Tall Pine, okazję, podczas której boska kawa, pyszne jedzenie i uczucie bycia żywym wśród przyjaciół inspiruje ciało i duszę do tańca. Uciekając do Północnych Lasów od męża tyrana, Lee odpowiada sobie na pytanie “co zrobić z resztą życia", otwierając kawiarnię. Staje się ona przystanią dla co bardziej barwnych postaci miasteczka. Są tu panna Penk i Frau Katte, jedyna para lesbijek w okolicy (“cóż, jesteśmy jedynymi, które się do tego przyznają."); Pete, właściciel zakładu szewskiego, który nocami przygotowuje piękne buty na prezent dla Lee; Slim, weteran wojny w Wietnamie cierpiący na depresję pourazową; Mary, której kiepska poezja potrafi w minutę opróżnić kawiarnię; i najważniejsza, najlepsza przyjaciółka Lee, Fenny Ness, bystra i zadziorna dwudziestodwulatka z temperamentem staruszki, która prowadzi sklepy turystyczne; po tragicznej śmierci swoich rodziców w stanie melancholii, którego nie ma zamiaru porzucić. Pewnego dnia do spokojnej mieściny wkracza Hollywood. Wydaje się, że ta przygraniczna miejscowość jest doskonałą lokalizacją dla romantycznej komedii. A Fenny zostaje główną gwiazdą tego filmu, rzucona w wir Hollywood jak kość między głodne psy. W całe to zamieszanie dostaje się Duży Bill, wędrujący muzyk. Wkrótce przyjaźń Lee i Fenny zostaje wystawiona na próbę przez ich uczucie do przystojnego przybysza. Ekscentryczni bywalcy kawiarni przyglądają się skomplikowanej geometrii tego miłosnego trójkąta, a wzniosłe, surrealistyczne i tragiczne wydarzenia popychają ich serca w niezbadane dotychczas strony - gdzie zakończenia przekształcają się w nowe początki.
Oceń tę książkę:
Dodał: 