Co się stało z sześciorgiem nastolatków z jednej klasy po dwudziestu pięciu latach? Ten pomysł w przekornej interpretacji Michala Viewegha to znakomita, melancholijno-groteskowa opowieść balansująca pomiędzy kłopotami z dorastaniem a kryzysem wieku średniego. Z podszytego czarnym humorem narracyjnego wielogłosu wyłaniają się portrety bohaterów niejednoznacznych, podejmujących ryzykowne gry z życiem i o życie.