Niniejsza praca ma charakter słownikowy. Słownik poprzedzony jest wprowadzeniem teoretycznym do tematu. Praca ogranicza się do rozpatrywania onomatopei w sensie ścisłym, tj. wyrazów klasyfikowanych jako dźwiękonaśladowcze (w odróżnieniu od klasyfikowanych jako onomatopeje wyrażeń, oznaczających inne wrażenia zmysłowe).
Słownik podzielono na działy. W części pierwszej ujęte zostały onomatopeje w Księdze Pieśni', rozpatrywane jako przykłady onomatopei chińskiego języka klasycznego. Druga część to słownik tematyzowany, podzielony z uwagi na klasy znaczeń onomatopei. Wyróżnione zostały następujące grupy tematyczne: dźwięki związane ze zwierzętami, dźwięki żywiołów, dźwięki wydawane przez ludzi oraz inne odgłosy.
Wśród ?dźwięków związanych ze zwierzętami" znajdują się dźwięki zarówno bezpośrednio wydawane przez zwierzęta (takle jak muczenie czy miauczenie), jak i wytwarzane przez zwierzęta w inny sposób (plusk ryby, stukot końskich kopyt itp.). W tej części zawarto również, wyodrębnione na samym końcu, wyrazy nieuwzględniane w słownikach jako onomatopeje, oznaczające jednak dźwięki związane ze zwierzętami.
?Dźwięki żywiołów" to dźwięki sił przyrody, takich jak: woda, deszcz, wiatr, ogień, pioruny itp. ?Dźwięki wydawane przez ludzi" to różnego rodzaju odgłosy, np.: śmiech, szept, płacz, wymioty, chrapanie. ?Inne odgłosy" to wszelkiego rodzaju stuki, wybuchy, bębnienia, dzwonienia, hałasy i inne dźwięki.
Wiele z umieszczonych w słowniku onomatopei zaklasyfikowanych może być do więcej niż jednej z wyżej wymienionych części, dlatego ujęto je tylko w jednym z działów, a w innych częściach występują odsyłacze do miejsca, w którym są opisane.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 