W „Filozofii dramatu” rozważa Tischner zagadnienie piękna, dobra i zła, prawdy i fałszu, korzystając z bogactwa literatury pięknej. Zastanawia się, czym jest doświadczenie piękna drugiego człowieka, a czym spotkanie W DOBRU drugiego człowieka. Piękno to zaczątek dramatu, ocala, ale i gubi. Na pewno jednak usprawiedliwia istnienie człowieka. Scena dramatu to ziemia, gdzie człowiek jest gospodarzem, a „być na ziemi, znaczy: dotykać jej poprzez płacz i uśmiech drugiego”. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: