Starożytni filozofowie na różne sposoby próbowali przekonać ludzi, że nie należy bać się śmierci. Sokrates tłumaczył, że lęk przed śmiercią jest niedorzeczny, ponieważ dusza ludzka jest nieśmiertelna: umiera tylko ciało, dusza zaś – czyli właściwy człowiek – pozostaje nietykalna. Nie ma się więc czego obawiać. Z kolei Epikur tłumaczył, że lęk przed śmiercią jest niedorzeczny właśnie dlatego, że dusza ludzka jest śmiertelna: kiedy my jesteśmy, śmierci nie ma, a kiedy nadchodzi śmierć, nie ma już nas. Nie ma się więc czego obawiać. Opierając się na tych i innych rozumowaniach, przez wieki uczono, że prawdziwy mędrzec śmierci się nie boi. Tę myśl wspierała także doktryna chrześcijańska, według której ten świat jest tylko przedsionkiem prawdziwego życia, a śmierć – przejściem do wieczności. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 