Pod z pozoru lekkim tonem opowiadań Mariusza Grzebalskiego ze zbioru Człowiek, który biegnie przez las skrywa się gorzka prawda o otaczającym nas świecie, najeżonym zasadzkami, których nie sposób się ustrzec. Sądząc, że podążamy do upragnionego celu, błądzimy, brniemy w fałszywym kierunku.
Autor opisuje ludzi, którzy powoli rozstają się ze złudzeniami młodości, niechętnie, ale jednak poddają się prozie życia. Praca wymaga od nich bezgranicznego poświęcenia, wyzbycia się indywidualnych pragnień; aby przetrwać, muszą porzucić marzenia i nauczyć się myśleć praktycznie. Także miłość rodzi rozczarowanie i gorycz. Romantyczne uczucie, wypełniające niegdyś wszystkie myśli, powszednieje, przekształca się w zaprawione nudą i rutyną pożycie małżeńskie. Między partnerami narastają pretensje, pojawia się zniechęcenie, a nierzadko nawet wrogość.
Bohaterowie opowiadań Mariusza Grzebalskiego to ludzie coraz bardziej sfrustrowani. Zdążyli już rozczarować się życiem, utracili cel. Marzą o ucieczce w zapomnienie. Zaczynają sięgać po używki, płatną miłość… Są to jednak tylko kolejne zasadzki, rodzące wstyd, wstręt do samego siebie, wywołujące wyrzuty sumienia. Wszak jeśli istnieje piekło, polega właśnie na tym: nie możesz zapomnieć. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 