Opowieść niezwykła, uważana przez krytyków za mistrzowską etiudę na temat kolistości czasu. Podejmuje charakterystyczne dla twórczości Fuentesa wątki - miłości, śmierci, zagadki ludzkiej świadomości - jak zwykle w sposób błyskotliwy, nastrojowy i niejednoznaczny. Śledząc zaskakujące zmiany perspektywy narracyjnej, niepostrzeżenie dajemy się wciągnąć w fantasmagoryczną grę z czasem i przestrzenią, wkraczamy w świat niepojętych napięć między kulturą, historią i tożsamością - świat, który trudno będzie opuścić po zamknięciu książki.