W powieści "Spokojne sumienia" Fuentes kontynuuje penetrację życia i społeczeństwa meksykańskiego, rozpoczętą już w "Krainie najczystszego powietrza". O ile jednak ta ostatnia byłą próbą syntezy i kreacji wielkiego narodowego fresku o rzeczywistości meksykańskiej, to przedmiotem "Spokojnych sumień" są dzieje jednej rodziny, osadzone na tle życia prowincji Guanajuato, oraz konflikt dojrzewającego młodzieńca ze światem tradycji i moralności mieszczańskiej. "Spokojne sumienia" miały być pierwszą częścią zamierzonej - i nie doprowadzonej do końca - trylogii w "balzakowskim", jak sam pisarz mówił, stylu, który swą powolną i uroczystą narracją oddaje atmosferę i tempo wydarzeń rozgrywających się w prowincjonalnym miasteczku i w zamkniętym kręgu mieszczańskiej rodziny. Książka Fuentesa jest nową próbą opisu i analizy rzeczywistości meksykańskiej, a raczej jej wybranego fragmentu - świata Guanajuato - próbą o dużych wartościach poznawczych, a nawet socjologicznych, a także oskarżeniem przeciwko zakłamaniu i fałszywej moralności mieszczańskiego światka. Dedykowana Luisowi Buñuelowi - "wielkiemu burzycielowi spokojnych sumień i twórcy ludzkiej nadziei" - powieść Fuentesa o "spokojnych sumieniach" jest bez wątpienia przykładem literatury wysokiego tonu.