W 1934 roku przy granicy Związku Radzieckiego z Chinami powstał Żydowski Obwód Autonomiczny ze stolicą w Birobidżanie. Był odpowiedzią Stalina na syjonizm. Zwożono tam Żydów z całego imperium. Jednak trudne warunki klimatyczne oraz represje roku 1936 szybko podkopały ideę obwodu. Po śmierci Stalina mieszkańcy rozpoczęli eksodus i kontynuowali go po rozpadzie ZSRR. Żydowski Obwód Autonomiczny do dziś jest częścią Federacji Rosyjskiej.
Birobidżańską utopię portretuje w swojej powieści Aleksander Mielichow. Bohaterem Czerwonego Syjonu jest Żyd z Biłgoraja Bencjon Szamir - postać, której losy oparte są na biografii znanego pisarza izraelskiego. Po napaści Stalina na Polskę 17 września 1939 roku, mały Benci wraz z rodziną ucieka przez rzekę z zajętego przez Niemców Biłgoraja na stronę sowiecką. Jego droga do ziemi obiecanej Birobidżanu wiedzie przez wywózkę, gułag, śmierć bliskich i sierocińce - traumę, która zaważy na całym życiu chłopca. Ważną postacią w czasie tej gehenny jest dla niego garbaty szewc Berl, wyznawca komunizmu, który niezłomnie wierzy w wyśniony Birobidżan, i nawet gułag, gdzie w końcu umiera, uważa za zwykłą próbę charakteru. Benci długo pozostaje pod wrażeniem jego mitotwórczych opowieści. Dopiero wiele lat po wojnie, gdy jako dorosły już człowiek odwiedza Czerwony Syjon, konfrontuje zasłyszane w dzieciństwie mity z totalitarną rzeczywistością i tym, co po niej zostało: skansenem, "egzotyką wymarłych". [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: