Julian Stryjkowski (1905–1996) wychowywał się w tradycyjnej rodzinie żydowskiej. Dzieci mełameda, czyli nauczyciela w chederze, chciały jednak poznać szerszy świat. Przyszłego pisarza języka polskiego uczyła starsza siostra, której dedykowana jest „Austeria”. Później studiował we Lwowie. Lata drugiej wojny światowej spędził w ZSRR. O okresie lwowskim i swojej fascynacji komunizmem wielokrotnie opowiadał – między innymi w powieści „Wielki strach” (pierwszy raz wydana poza cenzurą w 1980 roku). Jeszcze w Moskwie na wieść o Zagładzie zaczęła powstawać powieść „Głosy w ciemności”, która musiała czekać na druk aż 10 lat. „Austeria”, należąca do cyklu galicyjskich powieści Stryjkowskiego, zekranizowana została przez Jerzego Kawalerowicza w 1982 roku.
Na skraju miasteczka stoi żydowska karczma, do której przy ciepłej pogodzie zachodzą spacerowicze. Nagle – wybucha wielka wojna. Do karczmy ściągają nieświadomi zagrożenia chasydzi. Zaczyna się noc, po której nic już nie będzie takie jak wcześniej.
„Austeria”, wydana po raz pierwszy w 1966 roku, odtwarza różnorodność kulturową Galicji z czasów młodości pisarza.