„Spiskowcy” to ostatni, wydany rok przed śmiercią, tom wierszy i prozy poetyckiej sędziwego pisarza. Borges zawarł w nim swoje credo quia absurdum: wiarę w rozumną moc ludzkiego ducha, nieposkromionego wbrew śmierci, przemijaniu, kalectwu, bezsensownym podbojom i wojnom, których ofiary - niedawni wrogowie - pochowani bywają we wspólnych grobach. Kim są tytułowi „spiskowcy”? Przeciwko komu, czemu i w imię jakich wartości potajemnie, w ciągu wieków „spiskują”? Odpowiedź przynosi nie tylko ostatni utwór. Niewidomy poeta rozpisał ją na migawki wspomnień, wyznań i refleksji, zawarł w galerii przywołanych przez siebie postaci realnych i mitycznych, zaczerpniętych z historii powszechnej i najbardziej osobistej, a także - w zapisach snów, w których ożywa przetworzona pamięć, lęki i marzenia całej ludzkości. Książka - pomyślana jako dialog z ukochaną kobietą - to poruszający testament wielkiego „Spiskowca”, tego, który pragnął powtarzać się w innych.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 