W 1970 r., dwadzieścia lat po Alefie, Borges publikuje kolejny tomik opowiadań. Sam autor określi zawarte w nim utwory jako "realistyczne", ale bardzo szczególny to realizm, pełen niedomówień, przesycony magią i niezwykłością. Akcja opowiadań rozgrywa się gdzieś w zaułkach Buenos Aires lub na bezkresnej pampie. W tej scenerii pojawiają się dwa najważniejsze motywy Raportu Brodiego: rozwidlające się ścieżki przeszłości, które przecinają teraźniejszość, i krzyżujące się noże (w przenośni lub dosłownie) w bezwzględnej walce o kobietę, honor lub prawdę.