W swojej książce John D. Barrow na przełomie stuleci dokonuje swoistego remanentu osiągnięć nauki, wciągając czytelnika w fascynujące rozważania o kresie jej możliwości. Przedstawia granice postawione ludzkiej zdolności odkrywania, rozpatruje możliwości przekraczania tych granic i porównuje, jak spełniły się podobne przepowiednie głoszone przez środowiska naukowe pod koniec dziewiętnastego wieku. Autor korzysta z wielkiej liczby unikatowych źródeł. Uzupełnieniem są starannie dobrane ilustracje, które w interesujący sposób ułatwiają czytelnikowi zrozumienie trudnych i zawiłych problemów. Autor uświadamia nam, że granice naszej wiedzy są narzucone przez względy praktyczne, koszty i czas, ale jednocześnie prowokują rozwój sposobu myślenia o Wszechświecie i są niezbędne dla dalszego postępu ludzkości. Nasza wiedza o Wszechświecie ma kres i właśnie ów kres głębiej określa charakter Wszechświata. To, czego nigdy nie poznamy, pokazuje nam więcej niż to, czego dowiedzieć się możemy.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: