Książki tej Tadeusz Boy-Żeleński nie zdołał już opublikować. Maszynopis złożył we Lwowie w Wydawnictwie Mniejszości Narodowych na dwa tygodnie przed swą tragiczną śmiercią.
Tom zawiera eseje i recenzje pisane przez Boya we wcześniejszym okresie i opracowane na nowo: teksty poświęcone twórczości Słowackiego, Fredry, autorom francuskim i inne. Warto się z nimi zapoznać, bo dzieła tych wielkich żyją nadal na scenach wielu teatrów, a krytyczne spojrzenie Boya nie straciło nic ze swej ostrości i wnikliwości. [edytuj opis]
"Jednego tylko jestem pewny: tego, że jakimikolwiek badania mickiewiczowskie poszłyby drogami, jakiekolwiek miałyby dać wyniki, pewien jestem, że postać samego Mickiewicza wyjdzie z nich co najmniej równie piękna i wspaniała jak ta, którą nauczyliśmy się kochać i czcić od dziecka"
Dodał: Lidka1987
Dodano: 14 XII 2012 (ponad 12 lat temu)
00
"Rację więc miał Włodzimierz Słobodnik, pisząc w wierszu Na śmierć Tadeusza Boya-Żeleńskiego, ogłoszonym w 1943 roku:
Humanisto, idący w jasność górą stromą
Wyżłobionymi w skale schodami Balzaka,
Tak, wierzyłeś, że człowiek to naprawdę Homo,
Żeś nie uląkł się kroków pruskiego żołdaka."
Dodał: Lidka1987
Dodano: 14 XII 2012 (ponad 12 lat temu)
00
"Poezja to wyzłoci, czas wszystko to zatrze
I zniknie w końcu wszystko, co jeszcze was dzieli:
Ciebie, coś go oglądał wygodnie w teatrze,
Od niego, więzionego w bazyliańskiej celi.
Jan Lechoń"
Dodał: Lidka1987
Dodano: 14 XII 2012 (ponad 12 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: