Książka opowiada o życiu malarzy określanych wspólnym mianem impresjonistów. Jej akcja koncentruje się na okresie dwudziestu sześciu lat, od ich pierwszego spotkania do przełomowego momentu w 1886 roku, kiedy pokazali swoje prace w Nowym Jorku. To burzliwe lata, czas upadku cesarstwa, powstania Drugiej Republiki, ale też okres buntu przeciwko gustom narzucanym przez Salon – najważniejszą wystawę we Francji tamtej epoki. Dzisiaj ich nazwiska są powszechnie znane, a obrazy osiągają astronomiczne ceny, ale wtedy często brakowało im pieniędzy na życie, musieli zabiegać o przychylność mecenasów sztuki, a świat drwił z nich i nazywał wywrotowcami. Cézanne, Degas, Manet, Monet, Pissarro, Sisley – to najsławniejsi z nich, ale byli też inni, jak Caillebotte, Cassatt, Morisot. Dzieliło ich prawie wszystko – pochodzenie, temperamenty, poglądy polityczne, cele życiowe – ale silniejsze było oddanie sztuce. Wspierali się i zwalczali, kłócili i godzili, zawsze jednak łączyli siły, żeby zaistnieć jako artyści. Ich historia jest pasjonującą kroniką Francji końca XIX wieku. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 