Paryż, rok 1968. Rodzeństwo młodych Francuzów i amerykańskiego studenta szkoły filmowej łączy wspólna, żarliwa pasja - kino. Kiedy z niezrozumiałych dla nich politycznych przyczyn Kinoteka Francuska zamyka podwoje, razem szukają nowych „sztucznych rajów” z dociekliwością właściwą ich wiekowi. Zostają przyjaciółmi, a potem kochankami, którzy niczym bohaterowie fantazji markiza de Sade zstępują do piekieł seksualnego uzależnienia w całkowitej izolacji od zewnętrznego świata. Pewnego dnia jednak przez okno wpada do mieszkania historia. „Marzyciele”, pierwsza powieść Gilberta Adaira, to osobista, intymna historia trojga młodych ludzi, rozegrana na tle historii paryskiego maja 1968 roku. Wpisana w perwersyjny trójkąt erotyczny fabuła, zgodnie z logiką swej „filmowej” narracji, prowadzi do zaskakującej puenty, będącej symbolicznym oskarżeniem opresyjnego „systemu” i apologią kontestatorskiej „rewolucji” lat sześćdziesiątych. To także hołd złożony młodości, wolności, „wyobraźni na ulicach”, sztuce i fundamentalnemu ludzkiemu prawu do stanowienia o sobie, ubrany w formę pełnego radości życia poematu - bo choć „niewinni czarodzieje” ulicznych barykad nie potrafią zapanować nad mrocznymi instynktami, potrafią ostatecznie udowodnić swoje człowieczeństwo.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: