Córka proboszcza - realistyczna, barwna, dosadna, chwilami nawet brutalna opowieść o losach Doroty Hare, zaharowanej córki prowincjonalnego, anglikańskiego pastora, wydana (w 1935) pod nikomu nie znanym nazwiskiem George&39;a Orwella, była - jak się miało okazać - kryptoautobiografią Erica Arthura Blaira, urodzonego w Indiach (1903) syna brytyjskiego celnika, skazanego na wegetację lub protekcję. Protekcją się brzydził. Jakimś cudem ukończył ekskluzywną szkołę w Eton, ale ze starań w Oksford czy Cambridge zrezyg-nował. Głodował, pracował jako robotnik na plantacjach chmielu, uczył w szubrawych prywatnych szkółkach za dwa funty tygodniowo, nocował z bezdomnymi lumpami i wyrzutkami na Trafalgar Square, poznał więc społeczne dno i jego mieszkańców tak dobrze, że ich portrety na kartach powieści napisanej stylem nerwowym, giętkim, jasnym żyją własnym, niepodrabianym życiem. Pierwsze polskie wydanie Córki proboszcza (1992) było best-sellerem. Powieść stała się ostatnio kanwą słuchowiska przygotowanego przez Program II Polskiego Radia. Debiut Orwella okazał się nieśmiertelnym jak niemal cała reszta jego spuścizny z Folwarkiem zwierzęcym i Rokiem 1984 na czele. [edytuj opis]
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 