W tej książce, uznanej przez krytykę za najlepsze dzieło Perutza, realizm stapia się z subtelną fantastyką, historia z tym, co wieczne w ludzkiej psychice, świetny humor z dramatyzmem, nad wszystkim góruje jednak kunszt narracyjny pisarza, umiejętność ciągłego zaskakiwania czytelnika. Rzecz dzieje się w Pradze na przełomie XVI i XVII wieku. Są tu dwie postacie centralne: cesarz Rudolf II i jego najbogatszy poddany, Żyd Mordechaj Meisl. Cesarza i żonę Meisla, piękną Esterę, łączy miłość – dziwna miłość, trudno bowiem orzec, co jest w niej jawą, a co snem. Między obu mężczyznami tworzy się osobliwa, bardzo skomplikowana sieć wzajemnych relacji. Czytelnik znajdzie tu także całą galerię barwnych postaci reprezentujących różne stany: wielkich panów, dworaków, rycerzy, uczonych, artystów, szarlatanów i nędzarzy, uwikłanych w niezwykłe sytuacje i wydarzenia.
Oceń tę książkę:
Dodał: 