Nad Zielonymi pantoflami unosi się - życzliwie i z wysoka patronując tej poezji - duch Niebieskich migdałów i Różowej magii. Nie tylko dlatego, że wiersze Agnieszki Maciąg także tworzą mocny, sugestywny, fascynujący "portret kobiety z epoki" (jakże innej kobiety, w jakże odmiennym czasie zanurzonej, a przecież w tym, co najistotniejsze, w swej "wiecznej kobiecości" - jakże podobnej...). Także i dlatego, że język poetycki Zielonych pantofli z podobnych źródeł zdaje się wyrastać: walory wierszy Agnieszki Maciąg to uroda lirycznego paradoksu, ironii, dowcipu i niespodzianki, konkretnego zmysłowego obrazu i - poetyckiego skrótu, przewrotnej puenty, błyskotliwej gry nastrojami i sensami... Uroda Pocałunków i Krystalizacji. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 