"Posłuchaj mnie dobrze. Mówi twój ojciec.
Prosty człowiek, człowiek raczej szary, taki owaki, ale twój ojciec.
Jedyny jaki jest, a tego twoja ironia
nie zmieni".
To samo morze to pierwsze dzieło Amosa Oza napisane prozą poetycką. "Chciałem, żeby w tej książce była muzyka, rytm, próbowałem napisać utwór muzyczny słowami, bo inaczej nie umiem. Nie jestem kompozytorem. Moi bohaterowie są jak rozmaite potoki, rzeki i strumienie wypływające z tego samego źródła i wpadające do tego samego morza. Jest to moje opus magnum i chciałbym żeby pamiętano mnie jako autora tej książki". [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: