Praktyka powierzania prywatnych sporów do rozstrzygnięcia osobom trzecim ma długą historię. Wraz z rozwojem sądownictwa państwowego bynajmniej nie zanika, ale podlega coraz dokładniejszej regulacji. Tak stało się też w prawie rzymskim. Ewolucyjnie rozwijało się w nim prawne unormowanie umowy arbitrażowej (compromissum), mocą której strony poddawały oznaczony spór rozstrzygnięciu sędziego polubownego (arbiter). Oczekiwano, że zakończy on sprawę swoim orzeczeniem (sententia arbitri). [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 