Ten zbiór esejów został poświęcony blaskom i cieniom zawodu historyka, który profesor Janusz Tazbir uprawia od przeszło pół wieku. Autor zaczyna je akcentem bardzo osobistym - wspomnieniami z dzieciństwa i wczesnej młodości, kiedy to między innymi pod wpływem powieści historycznych rodziły się w nim pierwsze zainteresowania przeszłością. Ta z biegiem czasu stała się jego pasją - obiektem studiów i zadumy. Dlatego w swych rozważaniach nad dawnymi wiekami i rolą historyka dotyka tematów trudnych, niezwykle go nurtujących i bliskich mu przez wzgląd na własne doświadczenia. Sporo uwagi poświęca z tego powodu choćby warunkom rozwoju współczesnego dziejopisarstwa oraz przeszkodom, jakie ono napotyka, wierności źródłom i staranności w pisaniu czy edycji książek historycznych oraz przemianom polskiego patriotyzmu. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 