Zbiór esejów i artykułów poświęconych stanowi świadomości ludzi w krajach postkomunistycznych w okolicach dziesięciolecia upadku komunizmu. Interesują mnie te aspekty społecznej, politycznej i kulturowej świadomości, które wyrażają, mówiąc krótko, tęsknotę za komunizmem (rodzaj "postkomunistycznej melancholii", mówiąc słowami prof. Anny Wolff-Powęskiej) - nie jako ustrojem politycznym, lecz pewną zamkniętą epoką symbolizującą, w potocznym mniemaniu, utracone bezpieczeństwo, gwarancję pracy, chleba, równości, szczęśliwe lata młodości, kultową muzykę, filmy i książki. Jak się owa "postkomunistyczna melancholia" wyraża w kulturze, zachowaniach społecznych, wyborach politycznych? Co leży u podłoża paradoksalnego postrzegania tamtych czasów jako swego rodzaju raju utraconego? Przecież nie tylko wspomnienie beztroskiego dzieciństwa i młodości. Nie tylko nieuświadomione i z psychologicznego punktu widzenia całkowicie usprawiedliwione pragnienie, by uzasadnić, nadać sens ówczesnej egzystencji. Wreszcie - czym mogą grozić w szerszej skali te nastroje? [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo: