Zbiór opowiadań, w których Teresa Lubkiewicz-Urbanowicz pozostaje wierna swoim zainteresowaniom i czytelnikom. Tym razem jednak nie tylko wraca pamięcią do czasów przedwojennych i wojennych, opisując z nostalgią to, co było. Pochyla się też z zaciekawieniem nad współczesną obecnością swych ziomków wśród nas, przyglądając się na przykład Litwiniukom przemierzającym uliczki Sejn i okoliczne wioski w poszukiwaniu żonki - życzliwie, jak zawsze. Ale i krytycznie: okazuje się, że wódka i wino marki wino umysły mącą jednako Polakom i Wilniakom. [edytuj opis]