Jan Paweł II posiada rzadki dar łączenia pozornych przeciwieństw: niezłomności z ekumenizmem, twardej mowy z ciepłem, sztuki dyplomacji z odwagą świadectwa, otwartości intelektualnej z konsekwentnym egzekwowaniem ortodoksji od teologów. Gdy namawia do trwania przy zasadach, ale piętnuje fundamentalizm i wzywa do dialogu z inaczej myślącymi, jest konserwatystą miłującym wolność; gdy piętnuje niesprawiedliwość, ale przypomina, że miłosierdzie jest ważniejsze od sprawiedliwości, jest podżegaczem miłującym pokój. Paradoks Jana Pawła II jest paradoksem chrześcijaństwa: niezłomności i trwałości zasad towarzyszy ludzka wyrozumiałość dla poszczególnych sytuacji i dla bliźnich.
W ciągu dwudziestu lat pontyfikatu Jana Pawła II rzadko pojawiały się w Polsce głosy wolne od bezkrytycznych zachwytów – z jednej strony i tendencyjnych złośliwości - z drugiej. Książka Artura Domosławskiego jest takim głosem. Trudno polskiemu publicyście pisać o Papieżu. Artur Domosławski pokazał, że jest to jednak możliwe.
Adam Michnik
Od autora
W Polsce w epoce komunizmu nie mówiło się o pontyfikacie Jana Pawła II inaczej niż w kategoriach nadziei. Dla wielu Papież jest największym Polakiem XX wieku. Jego osobę otacza w kraju miłość i kult.
Na świecie pontyfikat Jana Pawła II budzi nie tylko podziw i uznanie, ale również kontrowersje, polemiki, wiele nieporozumień. Wywołuje nawet oburzenie i stanowcze protesty.
Te różne wizerunki pontyfikatu Papieża Polaka i spory wokół niego próbuję tu opisać...
Artur Domosławski – ur. W 1967 r.; publicysta „Gazety Wyborczej”; pisze o Papieżu, Kościele, polskiej scenie politycznej, a także Ameryce Łacińskiej. Mieszka w Warszawie. [edytuj opis]
Czytelnicy tej książki polecają
Niestety zbyt mało osób przeczytało tę książkę, aby móc polecić Ci inne publikacje.