"O sztuce. Eseje o ekstazie i zuchwalstwie" to zbiór esejów Jeanette
Winterson o literaturze i literat(k)ach, sztuce i artyst(k)ach, a także
o jej własnym życiu. Książkę otwiera esej "O sztuce", w którym
Winterson zastanawia się, co znaczy dla niej i dla współczesnych
odbiorców malarstwo, muzyka i literatura. Winterson oskarża
współczesnego bywalca galerii/melomana/czytelnika o zbyt pochopne
ocenianie sztuki i częste hołdowanie cudzym, utartym opiniom. Jej
zdaniem współczesny odbiorca sztuki nie poświęca dziełom należnego im
czasu i uwagi, szybko wystawia im natomiast ocenę na podstawie
przelotnych, subiektywnych wrażeń. Winterson, podobnie jak T S Eliot,
podkreśla wagę tradycji, nieznajomość której jest powszechna nawet u
osób rzekomo wykształconych.
Winterson poświęca wiele miejsca swoim ulubionym pisarkom: Gertrudzie
Stein i Virginii Woolf. Autorka pisze o nowatorstwie dzieł obu
artystek. [edytuj opis]
"Gromadzenie książek jest obsesją, zajęciem, chorobą, nałogiem, fascynacją, absurdem, fatum."
Dodał: kulturalnie
Dodano: 21 III 2009 (ponad 16 lat temu)
+30
"Zaciągnij zasłony i zapal lampę. Pokój wypełniają głosy. Kim są ci, którzy lśnią złotym blaskiem jak apostołowie z witraży w południe? Trzymam w ręce coś więcej niż książkę. Sięgasz po nią, a ruch na ulicach zamiera i dokoła robi się cicho. Ruch odbywa się już tylko w wyobraźni, tajemne przepływy pomiędzy ciałem i książką, pasaże wiadome tylko tobie. Intymne objawienia, kiedy i czytający, i lektura niepomne są upływu czasu, ruchu wskazówek zegara."
Dodał: kulturalnie
Dodano: 21 III 2009 (ponad 16 lat temu)
Możesz dodawać nowe lub edytować istniejące tagi opisujące książkę. Pamiętaj tylko, że tagi powinny być pisane małymi literami oraz być dodawane pojedynczo:
Oceń tę książkę:
Dodał: 