"Podróż przecież nie zaczyna się w momencie, kiedy ruszamy w drogę, i nie kończy, kiedy dotarliśmy do mety. W rzeczywistości zaczyna się dużo wcześniej i praktycznie nie kończy się nigdy, bo taśma pamięci kręci się w nas dalej, mimo że fizycznie dawno już nie ruszamy się z miejsca."
Dodał: Kasumi
Dodano: 24 VI 2011 (ponad 14 lat temu)
"Tak naprawdę nie wiemy, co ciągnie człowieka w świat. Ciekawość? Głód przeżyć? Potrzeba nieustannego dziwienia się? Człowiek, który przestaje się dziwić jest wydrążony, ma wypalone serce. W człowieku, który uważa, że wszystko już było i nic nie może go zdziwić, umarło to, co najpiękniejsze - uroda życia."
Dodał: aserafin84
Dodano: 08 IV 2011 (ponad 14 lat temu)
"(...)pamięć (albo mit) dawnych krzywd to największa siła napędowa historii, nierzadko potężniejsza niż życie samo w sobie. Kto chce tworzyć historię, powinien kierować się rozsądkiem, ale kto chce ją zrozumieć musi brać pod uwagę duchy."
Dodał: aserafin84
Dodano: 18 II 2011 (ponad 14 lat temu)
"Tron dodaje godności, ale tylko przez kontrast z otaczającą go pokorą, to pokorność podwładnych stwarza potęgę tronu i nadaje jej sens, bez niej tron jest tylko dekoracją, niewygodnym fotelem o wytartym pluszu i pokrzywionych sprężynach."
Dodał: kamelia
Dodano: 04 XI 2010 (ponad 14 lat temu)
"Człowiek jest z natury istotą złą, której potępieńczą rozkosz sprawia uleganie pokusom, a zwłaszcza pokusie nieposłuszeństwa, posiadania i rozpusty. Dwie żądze plenią się bowiem w duszy człowieka – żądza agresji i żądza kłamstwa. Jeżeli nie pozwolić mu, żeby krzywdził innych, będzie sobie samemu zadawał krzywdę, jeżeli nie napotka nikogo, aby go okłamać, sam siebie w myślach okłamie."
Dodał: kamelia
Dodano: 04 XI 2010 (ponad 14 lat temu)
"Jak to się miesza – czasy, miejsca, świat rozsypany na kawałki, nie do zlepienia. Tylko wspomnienia, to jedyne, co ocalało, jedyne, co pozostaje z życia."
Dodał: kamelia
Dodano: 12 II 2010 (ponad 15 lat temu)
"To brzmiało szokująco. Starcy drgnęli, cmokali: cu, cu, cu – dziwili się. Kiedyś ja się dziwiłem, że oni się dziwili. Ale nie teraz. Nie cierpię tego języka: biały, czerwony, żółty. Mit rasy jest wstrętny. O co tu chodzi? Że ktoś jest biały, to ważniejszy? Jak dotychczas, najwięcej łobuzów miało białą skórę. Nie widzę, z czego się cieszyć czy martwić, że się jest takim czy siakim. Na to nie ma się wpływu. Wszystko, co jest ważne, to serce. Nic więcej się nie liczy. (str. 114/115)"
Dodał: ksiazkowo
Dodano: 14 X 2009 (ponad 15 lat temu)
"“Lipko kocha świnie. Wygląda to na humor. Ale niby dlaczego? Może to nie jest takie śmieszne, że człowiek, który przeszedł życie i spotkał parę tysięcy ludzi, oddaje w końcu swoje serce świniom.” (str. 49)"
Dodał: ksiazkowo
Dodano: 14 X 2009 (ponad 15 lat temu)