Tomik Pamięć Szekspira, zawierający cztery ostatnie opowiadania Borgesa, stanowi podsumowanie całego jego dorobku prozatorskiego. Odnajdujemy w nim symbole, tematy i obsesje pisarza, znane z wcześniejszych jego opowiadań: śmierć, pamięć przeszłości, nieskończoność, magiczne słowo, róża, tygrys... Bo...
Unikalna, bo ułożona przez samego Borgesa antologia jego ulubionych prac, w skład której wchodzą opowiadania, proza poetycka, eseje oraz wiersze. Miast chronologii zbiorem rządzi ukryty porządek sympatii i różnic, gdyż pomieszczone w nim utwory rozmawiają ze sobą, odbijając się jedne w drugich jak w...
W opublikowanej w 1976 roku „Księdze snów” Borges bawi się tezą, że sny są najstarszym, a zarazem najbardziej złożonym gatunkiem literackim. W swej niezwykłej antologii bada ewolucję i różnorodność tego prastarego gatunku - od proroctw biblijnych i „Iliady”, poprzez średniowieczne sny alegoryczne, p...
W opublikowanej w 1975 roku Księdze piasku, na którą składa się 13 opowiadań, Borges kontynuuje własne doświadczenia twórcze, swobodnie wykorzystując wątki kulturowe, historyczne, literackie i filozoficzne, a wydarzenia fabularne opatruje odautorską refleksją intelektualną. Opowiadania z tego tomiku...
Niezwykłe istoty występujące na kartach tej książki, łączącej erudycję i wdzięk, wzbudzały ongiś podziw lub strach, inspirowały ludzkie wierzenia i przesądy. Poszczególne okazy fantastycznej fauny, rozproszone po najrozmaitszych religiach i mitologiach, a także dziełach literackich, grożą mękami pie...
„Dla nas problemem jest czas - problemem bolesnym i stawiającym wymagania, być może najżywotniejszym w metafizyce; wieczność to gra lub znużona nadzieja”. Ten cytat ze słynnego eseju Borgesa „Historia wieczności” (1935) zapowiada tematy dwóch innych szkiców - „Doktryna cykli” (1934) i „Kolisty czas”...
Opublikowane w 1944 roku „Fikcje”, najważniejszy i najbardziej znany tomik Borgesa, przyniosły jego twórcy międzynarodową sławę. Wszystkie późniejsze utwory argentyńskiego pisarza to w istocie warianty, modyfikacje bądź wstępne zarysy - fabularne, eseistyczne lub poetyckie - zawartych tu wątków, ide...
Proza charakterystyczna dla Borgesa, ale też bardzo szczególna. Borges jawi się tu jako przenikliwy krytyk literacki, a zarazem czytelnik - zafascynowany, wręcz rozkochany w dziele jednego z największych twórców literatury światowej. Przywołując rozliczne, interesujące interpretacje Boskiej Komedii...
Ocena czytelników: - (oddanych głosów: 0)
