"Może wolisz walczyć niż kochać? Czy nie tak działasz w sprawach zawodowych?
Zdobywasz nowe rynki, zmagasz się z konkurencją, chcesz zwyciężać, odnosisz sukcesy, ale
mało korzystasz ze swoich pieniędzy. Może tak samo jest z miłością? Może lubisz tylko
zdobywać?"
Dodał: DianaDelryn
Dodano: 30 V 2011 (ponad 14 lat temu)
"Mozart to witalność, szybkie nogi, bojące serce, uszy pełne dźwięków, słońce, które kładzie nam na ramieniu swą ciepłą dłoń, to len koszuli, która muska naszą pierś, to cud życia’"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Dzieciństwo to metafizyka, przekonanie, że istnieją porządek i sens, a ponad naszymi głowami czuwają te wielkie, podziwiane i budzące strach osoby, które kryją w sobie tyle sekretów. Świat wydaje się bardziej tajemniczy aniżeli absurdalny. Być może jest ogromny, głęboki, nieznany i mroczny, ale przecież nie pusty i nietrwały.. Jeśli nie pojmuję go do końca, to nie dlatego, że jest ograniczony, lecz dlatego, że ja – dziecko- mam swoje granice; tym niemniej mogę go badać i zapytać o niego ojca, profesora, nauczyciela czy innego Sarastro, zawsze pełnych wiedzy i mądrości; zobaczy się później… Ponieważ nie żyję czasem teraźniejszym, zawsze będę miał czas…"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Jak na właściciela przystało, Bóg proponuje mi przelot nad jego włościami. On sam lata tą trasą każdego ranka. Z resztą dla Niego cały czas jest rano/ Gdziekolwiek się znajduje, bez względu na godzinę i stronę kabiny, z której patrzymy w dół- wciąż widzimy wschód słońca, jasność bije od horyzontu, światło rozmywa ciemność niebo blednie, istnienie zwyciężą z niebytem"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Dla umysłów pogubionych wszystko jest niezrozumiałe. Dla umysłów jasnych wszystko jest jasne: nawet to, co im umyka. Im bardziej świetlista inteligencja, tym bliżej odtąd do zrozumienia tajemnicy’"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Ty dajesz świadectwo innej mądrości: takiej, która dopuszcza cierpienie, nie zabijając oczarowania, takiej, która opłakując zmarłych, umie celebrować życie"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"W smutku nie tylko nie dostrzegam niczego praktycznego, lecz nie rozumiem także jaka filozoficzna korzyść może płynąć z pesymizmu. Po co szlochać, skoro mamy siłę by smakować Zycie? Po co obwieszczać wszem i wobec swe zniechęcenie, zarażać tchórzostwem? Jaki z tego pożytek dla mnie i innych? Jeśli nasze ciała przekazują sobie życie, to czy dusze muszą robić coś przeciwnego? Skoro z rozkoszy mogą rodzić się dzieci, to dlaczego intelekt miałby rozsiewać nicość?"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Pogodzić się z nieuniknionym smutkiem. Zaakceptować tragizm istnienia. Nie wierzgać przeciwko życiu, negując je. Nie marzyć o innym życiu niż to, które jest. Przyjąć rzeczywistość z otwartymi ramionami. Taką, jaką mamy"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Doskonale wiem, że nie jestem jedyną istotą na ziemi, która cierpi, ale to cierpienie czyni mnie tak bezsilnym, tak niepewnym, że zwracam się do Ciebie"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)
"Wirus, który dopada nas, gdy się kochamy, i powoli rozbraja nasze ciało, czyniąc je niezdolnym do walki z atakującym je paskudztwem. Nie sam wirus powoduje śmierć, lecz wyczerpanie: nie mamy już sił, by trwać na naszym prywatnym przyczółku oporu"
Dodał: shczooreczek
Dodano: 19 VIII 2010 (ponad 14 lat temu)