Zecharia Sitchin (ur. 1920 lub 1921 roku w Baku) – jeden z twórców paleoastronautyki, dziennikarz.
Urodził się prawdopodobnie w Baku, stolicy Azerbejdżanu, wówczas republiki radzieckiej, skąd wraz z rodzicami uciekł do Palestyny. Tam posiadł gruntowną znajomość hebrajskiego, innych języków semickich i europejskich, Starego Testamentu oraz historii i archeologii Bliskiego Wschodu. Uczęszczał do London School of Economics, specjalizując się w historii ekonomii. Przez wiele lat był dziennikarzem i redaktorem w Izraelu, obecnie mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
Jest autorem sześciotomowego cyklu Kroniki Ziemi, przedstawiającego własna teorię dotyczącą historii i prehistorii naszego globu oraz powstania ludzkości.
Twierdzi, że potrafi czytać i rozumieć język Sumerów – oparł rzekomo swoje Kroniki Ziemi na informacjach i tekstach spisanych na glinianych tabliczkach pozostawionych przez starożytne cywilizacje Bliskiego Wschodu[1]. Krytycy wskazują jednak iż Sitchin ma nikłą znajomość dawnych języków i wielu słowom sam nadaje nowe, wymyślone przez siebie znaczenia tak by odpowiadały jego teoriom[2][3][4]. Dowodzą również, iż w cytowanych źródłach Sitchin pomija niektóre fragmenty lub zmienia ich treść[5]. Historycy wskazują że Sitchin nie posiada w rzeczywistości elementarnej wiedzy na temat Sumerów, pisząc iż znali oni rzekomo 12 planet układu słonecznego, podczas gdy żaden sumeryjski tekst nie mówi o więcej niż 5 planetach[6].
Książki Sitchina przetłumaczono na wiele języków oraz wydano w alfabecie Braille’a.
Jego poglądy są zbliżone do poglądów Ericha von Dänikena i również uznawane za pseudonaukowe[7], są zaliczane też do okultystycznych bądź ezoterycznych [edytuj opis]