Wojciech Mann (ur. 25 stycznia 1948 w Świdnicy) – polski dziennikarz muzyczny, autor tekstów piosenek, współpracujący na stałe z Programem III Polskiego Radia.
Syn architekta Kazimierza Manna i bratanek scenografa Romana Manna.
Wykształcenie
Ukończył liceum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Ma wykształcenie wyższe – filologia angielska na Uniwersytecie Warszawskim.
Kariera zawodowa [edytuj]
Od lat 60. XX w. współpracuje z radiem, najpierw z Rozgłośnią Harcerską, a potem z Programem III Polskiego Radia, prowadząc liczne autorskie programy:
* Magazyn 4/4
* Mój magnetofon
* Poranek z radiem
* Baw się razem z nami
* Muzyczna poczta UKF
* W tonacji Trójki
* Zapraszamy do Trójki
* Bielszy odcień bluesa
* Między dniem a snem
* Radio Mann
* Manniak niedzielny
* Manniak po ciemku
* Tanie granie (na śniadanie)
* Piosenki bez granic
W latach 70. współpracował też z Telewizją Polską m.in. prowadząc SSM Sobotnie Studio Młodych, a potem własny kącik w Studio 2 pt. Magazyn pana Manna. W latach 1983-1988 był redaktorem naczelnym miesięcznika Non Stop.
W drugiej połowie lat 80. prowadził, wspólnie z Janem Chojnackim na antenie TVP 2 jedyny wówczas program poświęcony muzyce rockowej Non Stop Kolor. Wraz z Krzysztofem Materną, Grzegorzem Wasowskim, Sławomirem Szczęśniakiem i Arkadiuszem Stegenką tworzył programy pt. Mądrej głowie..., Za chwilę dalszy ciąg programu (w latach 1989-1994) oraz Bardzo ostry dyżur, również w TVP 2.
Nie była to pierwsza współpraca z Grzegorzem Wasowskim. W latach 1986-1990 w Programie III Polskiego Radia, w piątkowe, a później sobotnie wieczory, nadawano program rozrywkowy Nie tylko dla orłów, w którym obaj brali udział.
Współpracował także z redakcją programów dla dzieci i młodzieży – prowadząc, jako "Głos" program 5-10-15. Od blisko 17 lat prowadzi w TVP 2 popularny program Szansa na sukces. W 1994 roku z Krzysztofem Materną stworzył telewizyjny talk-show MdM, który był w latach 90. prezentowany na antenie TVP 1. W tym czasie, także z Krzysztofem Materną, opracował formułę warszawskiej stacji radiowej Radio Kolor – w tej stacji obaj dziennikarze prowadzili autorskie audycje, ich podobizny były nawet elementem ówczesnego logo tej stacji.
W latach 2001-2002 Mann i Materna prowadzili talk-show M kwadrat w TV Puls, w 2005, po powrocie do TVP 1, tworzyli wspólnie program rozrywkowy MaMa. Także od 2005 do 2008 r. poza Szansą na sukces prowadził w TVP 2 program pt. Duże dzieci. Od kilku lat współtworzy z Janem Chojnackim Radio Baobab. Był lektorem filmów dokumentalnych, przedstawiających historię muzyki rozrywkowej.
Sporadycznie występuje jako aktor. Grał m.in. w filmach, Cudowne dziecko, Uprowadzenie Agaty Marka Piwowskiego, serialach Czterdziestolatek 20 lat później i Bank nie z tej ziemi, Świąteczna przygoda; w drugiej i trzeciej części Shreka dubbingował jedną z bohaterek – Siostrę Kopciuszka. Często wciela się też w rolę konferansjera prowadząc programy estradowe (Do grającej szafy grosik wrzuć..), występował także w programie Big Zbig Show,
W magazynie Gazety Wyborczej Duży Format był autorem Monday Manniaka – rubryki, która prezentowała polskie tłumaczenia klasycznych tekstów muzyki rockowej.
Wspólnie z Materną zajął pierwsze miejsce w ankiecie "Polityki" Koniec wieku na najważniejsze osobowości telewizyjne (1999). W tym samym tygodniku prowadzi od 2005 roku rubrykę Płyty z mojej półki, prezentującą nowości wydawnicze.
W Programie III Polskiego Radia prowadził w niedziele z Grzegorzem Wasowskim, Moniką Makowską, Janem Chojnackim i Antonim Piekutem audycję Tanie granie. Po odwołaniu z funkcji dyrektora Programu III Krzysztofa Skowrońskiego w ramach protestu z rozgłośnią pożegnał się Grzegorz Wasowski, a audycja zmieniła nazwę na Piosenki bez Granic.
Obecnie[1] Wojciech Mann prowadzi w Trójce także w piątki poranną audycję Zapraszamy do Trójki, a w poniedziałki o 22.00 Manniak po ciemku. Jest członkiem Akademii Muzycznej Trójki[2].
Od 5 lutego 2007 roku prowadził wraz z Krzysztofem Materną program MC², czyli Maszyna czasu Manna i Materny w telewizyjnej "Dwójce", program został jednak zdjęty z anteny z powodu spadającej oglądalności.
Wystąpił gościnnie na wydanym w 2006 roku albumie Grzegorza Turnaua Historia pewnej podróży.
W 2007 roku użyczył głosu postaci Sama w grze Sam&Max:sezon 1[3].
Nagrody i wyróżnienia
* Telekamera – 1999
* Złoty Mikrofon – 2006
* sześciokrotny laureat nagrody Wiktora (1987, 1994, 1995, 2005, 2006), w tym Super Wiktora (2003)
* Nagroda Muzyczna Programu Trzeciego – "Mateusz" – 2009 „za wieloletnią kompetentną publicystykę muzyczną uprawianą z niepowtarzalnym wdziękiem i humorem”[4]
* Srebrny Medal "Zasłużony Kulturze Gloria Artis"[5] – 2009