Stephen William Hawking (ur. 8 stycznia 1942) – brytyjski astrofizyk, kosmolog, fizyk teoretyk.
Profesor matematyki na uniwersytecie w Cambridge (gdzie obejmuje katedrę Lucasa, tak jak kiedyś Newton) i w Kalifornijskim Instytucie Technologii w Pasadenie, członek Royal Society oraz Papieskiej Akademii Nauk, laureat wielu nagród i doktoratów honoris causa.
Od 22 roku życia Stephen Hawking cierpi na stwardnienie zanikowe boczne. Choroba ta sprawiła, że jest on prawie całkowicie sparaliżowany, porusza się na wózku inwalidzkim, a ze światem zewnętrznym porozumiewa się przy pomocy syntezatora mowy – swoje wypowiedzi wprowadza przez wirtualną klawiaturę.
Pomimo tak zaawansowanego inwalidztwa Hawking jest bardzo aktywny w fizyce, a także w życiu publicznym. Jego popularnonaukowa książka "Krótka historia czasu"[1] stała się bestsellerem. Z jego innych znaczących dzieł należy wymienić również książki "Teoria Wszystkiego[2]" oraz "Wszechświat w skorupce orzecha" (rok wydania: 2001).
Pod koniec lat 70. Hawking postulował efekt utraty masy przez czarną dziurę w wyniku kreacji po obu stronach horyzontu zdarzeń par cząstka-antycząstka na koszt energii pola grawitacyjnego. Jak dotąd promieniowanie Hawkinga jest hipotezą. Obecnie jednak zrzekł się on twierdzenia, że materia, która raz wleci do czarnej dziury, już z niej nie wróci.