Stanisław Grochowiak

Stanisław Grochowiak (ur. 24 stycznia 1934 w Lesznie, zm. 2 września 1976 w Warszawie) – polski poeta, dramatopisarz i publicysta.

Do roku 1953 mieszkał w Lesznie, potem zamieszkał we Wrocławiu. Tam pracował początkowo w "Tygodniku Katolickim". Do Warszawy przeniósł się w roku 1955 mieszkał na Stalowej 2 na Pradze Północ. Pracował najpierw w Instytucie Wydawniczym PAX, później w redakcjach "Za i przeciw", dwutygodnika "Współczesność", "Nowej Kultury", "Kultury", "Poezji" i "Miesięcznika Literackiego".

Należał do tzw. pokolenia "Współczesności", debiutował w 1951 roku wierszami Ave Maryja i Notuję Deszcz, publikując je w piśmie "W oczach młodych" (dodatku do "Słowa Powszechnego"). Pierwszy kompletny tom, Balladę rycerską, wydał w roku 1956 i był to jeden z najciekawszych debiutów po zakończeniu stalinizmu. Został dobrze przyjęty przez krytykę. Nieco wcześniej w tym samym 1956 roku wydał swoją pierwszą powieść, Plebanię z magnoliami. Z kolei jego debiut w roli dramatopisarza miał miejsce w 1961. Stanisław Grochowiak zaprzestał pisania prozy mając lat trzydzieści.

Zmarł z powodu powikłań choroby alkoholowej.
[edytuj opis]