Raymond Douglas Bradbury (ur. 22 sierpnia 1920) jest amerykańskim pisarzem, należącym do czołówki światowych twórców fantastyki. Używał pseudonimów: Edward Banks, William Elliot, D. R. Banat, Leonard Douglas, Leonard Spaulding. Publikował pod nimi głównie w pismach głównego nurtu.
Urodził się w Waukegan w stanie Illinois w USA. Jego rodzina przenosiła się kilka razy, by osiąść w 1934 roku w Los Angeles w Kalifornii. Jego dziadek i pradziadek byli wydawcami gazet, więc nic dziwnego w tym, że Bradbury jako dziecko wiele czytał i pisał. Ukończył liceum w Los Angeles, ale z powodów finansowych nie mógł pozwolić sobie na studia. By mieć za co żyć, sprzedawał gazety. Uczył się sam w bibliotece. Pod wpływem bohaterów science fiction takich jak Flash Gordon czy Buck Rogers, Bradbury zaczął publikować opowiadania fantastyczne. W 1939 roku zaczął wydawać swój fanzin "Futuria Fantasia". W 1941 roku wspólnie z Henrym Hasse napisał swoje pierwsze opowiadanie "Pendulum". Opublikował je w piśmie "Super Science Stories". Pierwsza książka (zbiór opowiadań napisanych w latach 1943-1947) Dark Carnival, została wydana w 1947. Większość tych opowiadań ukazała się wcześniej, głównie w magazynie "Weird Tales". Drugi zbiór opowiadań, October Country, został wydany w 1955 roku. Znajdowały się w nim tylko cztery nowe utwory. Resztę stanowiły przerobione teksty z Dark Carnival. W 1950 roku Bradbury wydał zbiór Kroniki marsjańskie, który przyniósł mu sławę i uznanie krytyki. Kroniki marsjańskie to zbiór luźno ze sobą powiązanych opowiastek, w specyficzny, oniryczny sposób opowiadających o historii kolonizacji Marsa. W roku 1951 opublikował zbiór Illustrated man (Człowiek ilustrowany).
Kilka jego opowiadań zostało adaptowane na komiksy przez EC Comics. W 1979 roku na podstawie Kronik marsjańskich stworzono miniserial, w którym występował Rock Hudson. Kilka jego powieści zostało przeniesionych na duży ekran. Jedną z najbardziej znanych jest filmowa adaptacja książki Fahrenheit 451 w reżyserii Françoisa Truffaut z 1966 roku.
"Wszyscy muszą być podobni jeden do drugiego. Każdy człowiek wizerunkiem innego człowieka. Wtedy wszyscy są szczęśliwi, bo nie ma gór, by się przed nimi zginać ze strachu i porównywać się z nimi. Książka to naładowana broń w sąsiednim domu. Spal ją, rozładuj broń. Rozbij mózg człowieka. Skąd wiadomo, kto mógłby się stać celem oczytanego człowieka?"
Dodał: Maboroshi
Dodano: 17 VI 2011 (ponad 13 lat temu)