Prosper Mérimée (ur. 28 września 1803 w Paryżu, zm. 23 września 1870 w Cannes) – francuski dramaturg, historyk, archeolog i pisarz. Pochodził z zamożnej rodziny. Studiował prawo, języki obce i literaturę. Był członkiem Akademii Francuskiej, a także senatorem i inspektorem generalnym zabytków historycznych. Prosper Mérimée debiutował w 1822 roku dramatem Cromwell (1822), następnie opublikował zbiór dramatów pt. Teatr Klary Glazul (1825), prezentując swoje dzieła jako odkryte przez siebie utwory nieznanych osób. Potem pisał głównie powieści historyczne, nowele i opowiadania, zebrane w tomach Mozaika (1833) i Kolomba (1840). Jego utwory stały się kanwą wielu adaptacji, m.in. opery Carmen (1875) Georges'a Bizeta i filmu Złota karoca (1952) Jeana Renoira. Na podstawie powieści Lokis. Rękopis profesora Wittembacha polski reżyser Janusz Majewski zrealizował film pod tym samym tytułem. Mérimée był też doskonałym tłumaczem literatury rosyjskiej, zwłaszcza dzieł Aleksandra Puszkina, a także utworów hiszpańskich i angielskich. Po latach wydano również jego obfitą korespondencję: Listy do nieznajomej (1874) i Dzieje drugiego cesarstwa (1881). [edytuj opis]