Paul Celan urodził się w Czerniowcach (Cernăuţi) na Bukowinie w niemieckojęzycznej rodzinie żydowskiej. Uczęszczał do niemiecko-hebrajskiej szkoły podstawowej i do rumuńskiego gimnazjum, w którym zdał w 1938 roku maturę. W tym samym roku rozpoczął studia medyczne w Tours, ale powrócił w roku 1939 do Czerniowców, aby rozpocząć studia romanistyczne. W 1940 roku Związek Radziecki zajął północną Bukowinę i zarazem Czerniowce, niemniej Celan mógł kontynuować studia. Zajęcie regionu przez wojska rumuńsko-niemieckie spowodowało przesiedlenie Żydów do gett. Jego rodziców wysiedlono w 1942 roku. Ojciec zmarł na tyfus w obozie w Naddniestrzu, matka została zastrzelona.
Od 1942 do 1943 Celana przetrzymywano w różnych rumuńskich obozach pracy, gdzie pracował przymusowo przy budowie dróg. Po ponownym zajęciu Bukowiny (Czerniowce w sierpniu 1944) przez Sowietów poeta wrócił w grudniu 1944 do Czerniowców i podjął studia. W latach 1945-1947 mieszkał w Bukareszcie, gdzie pracował jako lektor i tłumacz. Potem uciekł z totalitarnej ojczyzny przez Węgry i Wiedeń do Paryża, gdzie osiedlił się w 1948 roku. Jeszcze w tym samym roku ukazał się jego pierwszy ważny tomik wierszy: '"Der Sand aus den Urnen (Piasek z urn).
W Paryżu poznał Celan w 1951 roku swoją przyszłą żonę, Gisèle de Lestrange, którą poślubił rok później. Także w 1952 roku ukazał się tomik Mohn und Gedächtnis (Mak i pamięć) wraz ze znanym wierszem Todesfuge (Fuga śmierci). W 1955 roku otrzymał francuskie obywatelstwo i urodził mu się syn Eric (jego pierwsze dziecko zmarło wkrótce po porodzie).
W kwietniu 1967 Celan i jego żona zdecydowali się na separację. Paul Celan zmarł w nocy z 19 na 20 kwietnia 1970, prawdopodobnie w wyniku samobójstwa. [edytuj opis]