William Olaf Stapledon (ur. 10 maja 1886 r. w Seacombe - zm. 6 września 1950 r. w Caldy) - brytyjski filozof i pisarz. Autor kilku wpływowych dzieł science fiction. Olaf Stapledon urodził się w Seacombe w pobliżu Liverpoolu, był jedynym synem William Clibbert Stapledona i Emmeline Miller. Pierwsze sześć lat życia spędził z rodzicami w Port Said. Stapledon ukończył szkołę Abbotsholme School, a następnie Balliol College w Oksfordzie, gdzie uzyskał licencjat w dziedzinie historii współczesnej. Przez krótki okres pracował jako nauczyciel w Manchester Grammar School, a w latach 1910–1913 w biurze transportu morskiego w Liverpoolu i Port Said. Podczas I wojny światowej od lipca 1915 do stycznia 1919 r. służył w Friends' Ambulance Unit na terenie Francji i Belgii. W dniu 16 lipca 1919r. poślubił Agnes Zenę Miller (1894-1984). Mieli dwoje dzieci: córkę Mary Sydney Stapledon (ur. 1920) i syna Johna Davida Stapledona (ur. 1923). W 1920 r. zamieszkał w West Kirby. W 1925 roku otrzymał doktorat z filozofii na Uniwersytecie w Liverpoolu. W 1929 r. opublikował swoja pierwsza książkę pt. A Modern Theory of Ethics. W roku 1930 r. wydał powieść science fiction pt. Ostatni i pierwsi ludzie (Last and First Men), która przyniosła mu sukces i do dziś zalicza się do kanonu gatunku. W 1940 r. przeniósł się z rodziną do Caldy. W 1948 r. brał udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu, gdzie wygłosił referat "Świat i kultura". Rok później uczestniczył w konferencji Conference for World Peace, która miała miejsce w Nowym Jorku. Zmarł nagle na zawał serca w swoim domu w Caldy. [edytuj opis]
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
