Nadżib Mahfuz, arab. نجيب محفوظ , Nagib Mahfuz (ur. 11 grudnia 1911 w Kairze, zm. 30 sierpnia 2006 w Kairze) – prozaik egipski. Został laureatem Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1988.
Nadżib Mahfuz po studiach w dziedzinie historii sztuki i filozofii pracował jako dziennikarz. Debiutował w 1938 r. zbiorem opowiadań Hams al-gunun (Szept szaleństwa).Dwa lata później opublikowano jego pierwszą powieść Abat al–aqdar (Igraszka losów), której akcję autor umieścił w czasach faraońskich. Ta właśnie powieść dała początek pierwszemu etapowi w twórczości Mahfuza, kiedy to napisał trzy powieści historyczne, których akcje toczyły się w czasach starożytnego Egiptu; były to Abat al–aqdar, Radubis (imię tancerki; 1943), Kifah Tiba (Walka o Teby; 1944).
Twórczość Mahfuza obejmuje także dramaty i scenariusze filmowe. Wiele z jego powieści zostało przeniesionych na ekran i zdobyło popularność we wszystkich krajach arabskich. Powieściopisarz był współtwórcą arabskiej powieści obyczajowej i popularyzatorem tego gatunku. W ojczyźnie – mimo postawienia mu za życia pomnika w Kairze – kontrowersje budziły jego poglądy polityczne.
Mahfuz jest autorem 33 powieści, 13 opowiadań, 30 scenariuszy filmowych, kilku dramatów a także licznych artykułów prasowych. Jego twórczość literacka powstawała na przestrzeni przeszło sześćdziesięciu lat.
Wielką rolę w powieściach Mahfuza odgrywa Kair, którego topografia i atmosfera są po mistrzowsku zilustrowane w poszczególnych dziełach. [edytuj opis]
Oceń twórczość tego autora:
Dodał: 
