Polska poetka, tłumaczka i pisarka. Żona poety Mieczysława Jastruna, matka Tomasza Jastruna. Studia polonistyczne na Uniwersytecie Łódzkim. Od 1949 w Warszawie, w latach 1966-72 w zespole redakcyjnym miesięcznika Poezja. Liryka osobisto-refleksyjna skupiona m.in. wokół motywu przemijania. Debiutowała tomikiem wierszy Rozstania (1949). Następnie m.in. W podwójnym słońcu (1957), Wigilie (1958), Światła ziemi (1964), Planeta miłość (1975), Jak bajka o wilku (1980). Opowiadania Wszystko zasypie śnieg (1982), Nie będzie raju (1990). Liczne utwory dla dzieci. Wybór wierszy (1974, 1980), Poezje wybrane (1975). Tłumaczyła z języka rosyjskiego wiersze akmeistów; m.in. Anny Achmatowej i Osipa Mandelsztama. [edytuj opis]