Marian Walentynowicz – (ur. 20 stycznia 1896 w Sankt Petersburgu – zm. 26 sierpnia 1967 w Warszawie) – polski rysownik, architekt, pisarz oraz prekursor komiksu w Polsce.
Życiorys:
Studiował na Politechnice Warszawskiej, w latach 1930 – 1939 uczył w Żeńskiej Szkole Architektury im. S. Noakowskiego w Warszawie. Od lat 20. współpracował jako rysownik z warszawskimi czasopismami. W latach II wojny światowej był korespondentem wojennym przy 1 Dywizji Pancernej gen. S.Maczka. Swoje przeżycia utrwalił w książce Wojna bez patosu (1969).
Twórczość graficzna:
Zaprojektował Znak Spadochronowy używany jako znak 1 Samodzielnej Brygady Spadochronowej oraz odznaczenia dla zasłużonych spadochroniarzy. Zajmował się także ilustracją książkową. Zaprojektował m.in. okładkę do wojennego wydania książki Józefa Kisielewskiego "Ziemia gromadzi prochy". Ilustrator także wiele książek dla dzieci w tym:
Przygód Koziołka Matołka (1934) wielokrotnie wznawianych,
Awantury i wybryki małej małpki Fiki-Miki (1936) wraz z Kornelem Makuszyńskim,
Walenty Pompka na wojnie żartobliwy komiks "bez dymków" pt. do tekstu Ryszarda Kiersnowskiego, drukowany w 1957 r. przez ówczesny tygodnik dla młodzieży "Przygoda", w 49 cotygodniowych, całostronicowych, czarnobiałych (niekiedy na żółtym tle) odcinkach.
Twórczośc literacka:
Marian Walentynowicz zajmował się również twórczością literacką. Napisał wiele utworów wraz z Kornelem Makuszyńskim. Publikował własne utwory:
opowiadania "Ze sztucerem przez Czarny Ląd" drukowane "Przygodzie".
(1969) "Wojna bez patosu" wspomnienia z wojny.